 Wysłany: Sob 21:49, 19 Lip 2014 Temat postu: piekna modlitwa |
|
| Boże mój - teraz bardziej niż kiedykolwiek dotąd jestem przed Tobą.
Jestem przed Tobą wciąż. Dotychczas bardziej byłam w sobie i widziałam siebie. Teraz pozwalasz mi niejako zagubić siebie - jakbym przestawała istnieć, przestawała być tą, która dotąd była. Nie umiem już być tą - a nie umiem też jeszcze być inną, taką jaką Ty chcesz mnie mieć. Masz prawo tego chcieć, bo jestem Twoim stworzeniem. A jednak cierpię, chociaż rozumiem to prawo i uznaję. Tak trudno mi przestać być sobą. Och, gdybym już bodaj mogła znać tę, którą mam być. Wiem, że Ty niczego nie niszczysz - tylko stwarzasz. Stwarzasz nas przez naturę, a w nowy sposób stwarzasz przez łaskę. Wierzę w to, tak jak wierzę w Ciebie moją wiarą bardzo teraz obolałą od przeżycia własnej słabości i nieudolności. Pomóż mi znaleźć siebie i pomóż mi spotkać się z Tobą w sobie. A dopóki muszę się gubić w mroku mojej własnej istoty, trzymaj mnie za rękę jak Twoje dziecko, daj mi, bym zrozumiała Ciebie i Twoje działanie również przez ludzi, których mi dałeś na mojej drodze. Proszę Cię, abym nigdy nie traciła nadziei w Ciebie i nie poddawała się rozpaczy. Proszę Cię, bym umiała się poddawać Twemu kierownictwu. Proszę Cię, abym mogła spłacić w pełni dług z mojego życia w tych zadaniach, które mi stawiasz, w ludziach, którzy potrzebują mej pomocy. Chcę spełnić w całej rozciągłości me powołanie życiowe. Pragnę do niego na nowo dorosnąć, abym to wszystko, co zawsze czyniłam z przekonaniem, że to mój obowiązek, mogła czynić jeszcze lepiej, z pełniejszym oddaniem - a przy tym z wielką prostotą i głębokim spokojem. Błagam Cię o spokój duszy i uczuć oraz o siły ciału potrzebne. (...) Przebacz mi winy moje, oczyść całą moją istotę i poprowadź drogą, na której Ty zawsze będziesz. Amen |
|
